Przebudzenie

          Na wschodzie właśnie pojawiało się słońce rozjaśniając swym blaskiem okolice. To właśnie te promienie zaczęły budzić Ruda. Szalenie rude włosy, sięgały pasa. Jego niski wzrost sugerował, że jest bardzo zwinny. Ubrany tylko w przepaskę na biodra specjalnie zabarwioną na zielony, wręcz moro. Chwilę później uchylił powieki i można było zobaczyć kolor jego oczu. Niebieskiego, stwarzały wrażenie niewinnych jak niebo, czystych. Powoli starał się  podnieść  by znowu nie stracić przytomności. Położył ręce na trawie starając się podnieść do siadu. Po drugiej próbie udało mu się to.  Rozejrzał się analizując sytuacje. Znajdował się na pustej polanie. Nie było tu ani jednego drzewa, nawet krzewy nierosły. Wszechogarniające równiny. Horyzont pokazywał tylko więcej zielonej trawy na płaskich rozdrożach. Żadnych górek, lasów - nic. Gdzie nigdzie można było zobaczyć olbrzymie tereny zabarwione tylko na jeden kolor. Najprawdopodobniej były to łąki kwitnących kwiatów.

Ratunek

Między puchatymi chmurami, z zawrotną prędkością zbliżało się pięć obiektów niczym spadające gwiazdy. Nagle zatrzymały się w powietrzu. Czwórka zmieniła kierunek w cztery różne strony świata, szybko oddalając się od siebie. Jedynie piąty promienny obiekt nie zatrzymał się. Spadał cały czas w dół. Gdy był kilka metrów nad ziemią, pojawiła się znikąd postać. Czarna niczym noc suknia sięgała jej przed kolano. Ciasno opinała jej piękne ciało uwidaczniając wszystkie atuty - idealną sylwetkę, długie zgrabne nogi oraz obfity biust. Srebrne buty na wysokim obcasie lśniły . Krótkie czarne włosy ścięte do ramion nie przeszkadzały i dodawały jej elegancji. Wystarczyło spojrzeć w jej morskie oczy by stwierdzić, że wyglądała jak najpiękniejsza kobieta na świecie. Bez żadnych niedoskonałości. Jednak prawda okazywała się zgoła inna. Świadczyły o tym skrzydła koloru mleka i korona z czystego złota. Mieniła się ona różnobarwnymi kryształami, jednak najważniejszym elementem jej tiary okazywał się olbrzymi księżyc w pełni. Wyglądał jak skąpany we krwi.

Jej symbol, symbol Królowej Nocy – Bogini Isztar.

Prolog

Nad dwiema wspaniałymi rzekami : Eufrat i Tygrys wznosił się olbrzymi kraj - Mezopotamia. Mimo tego, że składał się on z małych miast uchodzących za kraje i cały czas walczące o nowe terytoria, ludzie tam żyjący byli jedną wielką rodziną. Żyli jak wspólnota, wyznając tą samą wiarę, ustanawiając podobne prawo i nawet żyjąc na co dzień w podobny sposób. Jednak po latach wojen między sobą przestali oddawać cześć bogom. Zaprzepaścili tradycje i wiarę. Zaczęły liczyć się dla nich tylko trywialne sprawy, a najważniejszą z nich było "jak zaspokoić swe pragnienia ?". Źle działo się w owych czasach. Żony były sprzedawane by zarobić.